Sunday, March 29, 2009

ကၽြန္ေတာ္ MAA ေက်ာင္းသား...

ဒီေန႔ လူေတြ႕စာေမးပြဲေအာင္စာရင္းထြက္ျပီ...ဗ်ာ.....ကြန္ေတာ္ လိုေကာင္လားေအာင္မွာ။ ေမေမတို႕ကလန္းတယ္.....
ခါခ်ၪ္ကတာဝန္ေက်ၿပီးသားတဲ႔။ ေမေမတို႕ဘက္ကလိုအပ္တာပါတဲ႕။စိတ္ဓာတ္မက်နဲ႕တဲ႕။ကၽြန္ေတာ္တို႕သားအဖက်ိတ္ျပံဳးတာေမေမ မေတြ႔လို႕။
ေမေမကအဲဒိမွာ ကၽြန္ေတာ္ ကိုႏိုင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းထားဖို႕စီစၪ္တယ္။MAAတဲ႕။ ဂ်ာနယ္ေတြကလည္းညႊန္းသဗ်။
ေ႐ွ႕က Senior အေပါင္းကလည္း ေထာက္ခံတဲ႕လူနဲ႕ တင္သြင္းတဲ႕သူနဲ႕၊အဆင္ကိုေခ်ာလို႕။
ေက်ာင္းျပီးရင္ S-pass ရမယ္။အလုပ္ရမယ္။ ကိုင္း .......... ဘာလိုေသးတုန္း။
ေၿပာသာေၿပာရတယ္အဲဒိတုန္းက s pass ဆိုတာလံုးသလားၿပားသလားသိတာမဟုတ္ဘူး။
ဒါနဲ႕ခါခ်ၪ္နဲ႕ ခါခ်ၪ္႕ မိဘေတြ MAA ကိုခ်ီတက္သြားႀကတယ္။ Reception ကိုေရာက္ေတာ႕မမလွလွေတြခ်ည္းပဲဗ်ာ
အဲသည္႕မမက ႐ုပ္ကလည္းေခ်ာ အေျပာကလည္းေကာင္း။အေျပာေကာင္းသမွ ႏွုတ္ခမ္းေလးဝိုင္း ဝိုင္းျပီး ေျပာတာမ်ား ထက္ထက္နဲ႕နင္လားငါလားပဲ။ ခါခ်ၪ္လည္း ေခါင္းတညွိ္မ့္ညွိ္မ့္နဲ႕ပုတ္သင္ညိုအတိုင္းဘဲ။
ခါခ်ၪ္ဖ်တ္ကနဲကို့ကိုယ္ကိုသတိထားမိခ်ိန္ လွမ္းအကဲခတ္လိုက္ေတာ႔ ေမေမတို႕ကလည္းခါခ်ၪ္နဲ႕အၿပိဳင္ဗ်ာ။
ေခါင္းတညွိ္မ့္ညွိ္မ့္နဲ႕။ အၿပံဳးကိုယ္စီနဲ႕။
ကေလးေတြရဲ႕ေၿဖာင္႔ၿဖဴးေနတဲ့အနာဂတ္ကိုေတြ႔လိုက္ရတဲ့အၿပံဳး .....ထြက္ေပါက္ရသြားတဲ႔သူတစ္ေယာက္ရဲ႕အၿပံဳး......စိတ္ခ်သြားတဲ့အၿပံဳံး
ခါခ်ၪ္လည္း ေမေမတို႕ အၿပံဳးေတြကိုႀကည္႔ၿပီး ရင္ဘတ္ထဲမွာေႏြးေနတယ္။
စုန္ေရဆိုတဲ့စကားကိုနားလည္လိုက္တယ္။စိတ္ထဲမွာလည္း ေၿပာေနမိတယ္။ မွတ္ထားကြ ခါခ်ၪ္ အဲဒါ၅၂၈ကြ။
ေဖေဖက ခါခ်ၪ္႕ ပခံုးကိုဖက္ၿပီးေၿပာတယ္။"ေဖေဖ႔ကေလးကိုႏိုင္ငံၿခားမွာေက်ာင္းထားႏႈိင္ၿပီ။ ေဖေဖဘဝမွာအလိုခ်င္ဆံုးကအဲဒါပဲ"။
ေဖေဖ႔ရဲ႕အားကိုေဖေဖ႔ရဲ႕အၿပံဳးမွာၿမင္ေနရတယ္။ေဖေဖ႔ရဲ႕သတၲိေတြပခံုးကေနရင္ဘတ္ထဲထိေရာက္လာတယ္။
ခါခ်ၪ္ဘာကိုမွမေႀကာက္ေတာ့ဘူး။
အၿပန္လမ္းမွာေတာ႔ ခါခ်ၪ္႕ ေခါင္းထဲအေတြးေတြနဲ႕။
Semi- Government school
part-time
S-pass
ဒီလိုနဲ႕သင္တန္းစေရာ။ အဲ ......... ေမ့လို႕။ကၽြန္ေတာ္ယူတဲ႕ဘာသာကဟိုတယ္ႏွင္႔ခရီးသြားလုပ္ငန္းစီမံခန္႕ခြဲမႉ။
Tourism and Hospitality Management
အခ်ၪ္မဟုတ္ဘူးေနာ္။အလုပ္သင္ကာလက်ရင္အနိမ့္ဆံုးစူပါဗိုက္ဆာအဆင့္ဆိုဘဲ။Reception က မမ ကေျပာတာ။
သင္တန္းကာလက ဗမာၿပည္မွာ ၃လ။ singpore မွာ ၃လ.. အလုပ္သင္ကာလက ၈လ အဲဒါ္လည္း singapore မွာပဲ
စာသင္ခန္းထဲကို ခါခ်ၪ္ေခါင္းတိုးႀကည္႕လိုက္တယ္။လားလား..... ခါခ်ၪ္႕ ကိုလွမ္းႀကည္႕တာ၂၆ေခါင္း......
ကၽြန္ေတာ္ ကို့ကိုယ္ကိုအားေပးလိုက္တယ္။ ၿပံဳးၿပလိုက္စမ္းဘာ။ တခ်ိန္မွာမင္းနဲ႕ေသာက္ေဖၚ႐ိုက္ဖက္ၿဖစ္လာမဲ႔သူေတြ။

Saturday, March 28, 2009

ကၽြန္ေတာ္...ေသာင္ၿပင္လႊတ္တဲ့ေ႐ႊဟသၤာ

ကၽြန္ေတာ္ဒီေက်ာင္း(NIM)ေရာက္လာပုံကေရာေတာေယာင္ေတာင္နဲ႕ပါ။ ျဖည္းျဖည္း ေျပာပါရေစ။ လိပ္ပတ္လည္ေအာင္လို႔။
ရတနာပုံတကၠသိုလ္ကေနအဂၤလိပ္စာအဓိကနဲ႕ဂုဏ္ထူးတန္းေအာင္ၿပီးခ်ိန္မွာ
ရန္ကုန္အိမ္ကမိဘေတြက ဒီမွာက ပညာေရးအတြက္ပိုေကာင္းတယ္ဆိုၿပီးရန္ကုန္ကိုေခၚတယ္ဗ်။
ထံုးစံအတိုင္း ေက်ာင္းေျပာင္းတဲ့ေ႐ႊ႕တဲ့ကိစၥေတြနဲ႕ အခ်ိန္ေတြႂကာေနတဲ့အေတာအတြင္းေပါ့။
အဲသည့္မွာစေတြ႕တာ။ ရတနာခင္နဲ႕ဘင္လာဒင္နဲ႕။ အကုသိုလ္စဝင္တာဒီလိုဗ်.........
တစ္ရက္မွာသတင္းစာကေန MOFA (Ministry of Foreign Affairs)မွာတတိယအတြင္းဝန္ရာထူးအတြက္ေလၽွာက္လႊာေခၚပါေလေရာဗ်။ ေဖေဖ့အမ်ိဳးေတြကကၽြန္ေတာ့္ကို အဲသည့္အလုပ္ကိုေလၽွက္ေစခ်င္ႂကတယ္။ ဘာရမလဲ။ ဒီကေကာင္ကကဖင္ပိတ္ၿငင္းတာေပါ့။
ေဖေဖကေၿပာတယ္အစိုးရနဲ႕ပတ္သတ္တဲ႕အလုပ္တခုမွမလုပ္ရဘူးလို႕။
ေဖေဖကသူ႕ကေလး ေ႐ႊၪာဏ္ေတာ္စူးေရာက္အေႀကာင္းကို သိတာေပါ့။ ဒီလို ရာထူးမ်ိဳးကိုကၽြန္ေတာ့္လိုႏွပဲတစ္ၿပားၪီးႏွာက္နဲ႕ ဘယ္တာဝန္ယူႏႈိင္မွာတုန္း။
အဲသည့္မွာကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြနဲ႕ ေဖေဖ့အမ်ိဳးေတြနဲ႕ေတာ္ေတာ္ေလးစကားေၿပာရတယ္။ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြြက
ေၿပာတယ္။
''ဟာဗ်ာအကိုတို႕ကလဲ၊ ကေလးကိုဒီအစိုးရအလုပ္ေတြမလုပ္ေစခ်င္ပါဘူးဗ်ာ။အစိုးရဝန္ ထမ္းဆိုတဲ့
အတိုင္းကၽြန္ေတာ္တို့ဘဝေတြနဲ႕ရင္းခဲ႕ရၿပီးၿပီ။"
အဲသည့္အခ်ိန္မွာ ေဖေဖ့အမ်ိဳးေတြကကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြကိုေတာ္ေတာ္အၿပစ္တင္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေလးေတြအသံုးမက်တာမိဘေတြအသုံးမက်လို႕တဲ့လားဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ တေၿဖးေၿဖးနဲ႕ေ႐ႊႀကီးမ်ိဳးႀကီးေသာက္စားႀကီးေတြ ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြြကို ေၿပာတာမခံႏိႈင္တဲ့အဆံုး
ေခြးၿဖစ္မွေတာ့ ခ်ီးမေႀကာက္နဲ႕ေတာ့လို႕ ကို႕ကိုယ္အားေပးၿပီ္းဝမ္းေခါင္းသံႀကီးနဲ႕ေၿဖလိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ၁၄ရက္အခ်ိန္ရွိေသးတယ္။ ရေအာင္ေၿဖမယ္ ဘႀကီး။
ဘႀကီးကၿပံဳးတယ္ဗ်။ တကယ္ဗ်ာ။ သူ႕အၿပံဳးကဒီလိုမွေပါ့ဆိုတဲ့အၿပံဳး။ ေလာကကိုစိန္ေခၚေစခ်င္တဲ့အၿပံဳး။
ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြလည္းၿပံဳးတယ္ဗ်။ ခါခ်ၪ္ေကာင္ကိုအားေပးတဲ့အၿပံဳး။
ဘႀကီးတို႔ျပန္သြားေတာ ့ကၽြန္ေတာ္ေဖေဖတို့ကိုႏွစ္သိမ့္လိုက္တယ္။
မိုးေကာင္းတုန္းေတာ့႐ြာထားဦးေပါ့။ မိုးတိတ္မွဖားထြက္႐ိုက္မယ္။
ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လဲစာေမးပြဲေၿဖဖို႔ေနၿပည္ေတာ္ကို ေရာက္ေရာဆိုပါေတာ့။ ဟိုလည္းေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္ဟိုက္ခနဲေအာ္မိတယ္ဗ်ာ။ ေအာ္ဘဲလားဗ်။
ကၽြန္ေတာ့္လိုခါခ်ၪ္ေကာင္ေတြနည္းတာမွမဟုတ္တာ။ႀကီးႀကီးေသးေသးပုပုကြကြဆိုဒ္စုံဂိုဒ္စုံပဲဗ်ာ။
စုစုေပါင္း၄၀၀၀ေက်ာ္တယ္ဗ်။မႏုႆ႐ုပ္ေသးလိုက္တဲ့ပြဲစပါၿပီဗ်ာ။
ဒီကေကာင္ကေခသူမွမဟုတ္တာ။ငါးမၽွားခ်ိတ္ကိုတည့္တည့္ဟပ္ပစ္ၿပီးႀကံဳးဝါး၏
ငါကြ။ေသာက္ခ်ၪ္မဟုတ္ဘူး။( ေၿမာက္ၿပင္ကအေၿခာက္လင္။)
၄၀၀၀မွာ၁၅၀ေအာင္တယ္။ကၽြန္ေတာ္ပါေအာင္တယ္ဘႀကီး။
စာေမးပြဲကိုစာေမးပြဲလိုစာက်က္ၿပီးကၽြန္ေတာ္ေအာင္တယ္။တီးတိုးတီးတိုးသတင္းေတြကၽြန္ေတာ္ႀကားပါတယ္ဗ်။
မအဘူးမ်ားမွတ္ေနလား။
ခန္႔မွာက၂၅ေယာက္၊ကၽြန္ေတာ္ီႀကားတာက၄၅ေယာက္ေ႐ြးျပီးသား။

ဒီႀကားထဲဗ်ာ ေမေမကကၽြန္ေတာ့္ကို ဂုတ္ကဆြဲၿပီးဘုရားကိုေခၚသြားတယ္။
ဟိုေရာက္ေတာ့ ဘုရားရွိခိုးႀကတာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ဘုရားရွိခိုးၿပီးေတာ့လွည့္ႀကည့္လိုက္တယ္။သူတို႕ကျပီးႏွင္႔ၿပီဗ်။ ေမေမကကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးတယ္။
ဘာဆုေတြေတာင္းေနတာလဲ။အႀကာႀကီးပဲတဲ့။ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႔ေမြးရာပါျပဳတ္မႏူး႐ုပ္နဲ႕ေမေမ့ကိုႀကည့္ၿပီးေၿဖ လိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္ဘုရားစာေမ့ေနလို႔စၪ္းစားေနတာ။ဂြပ္ကနဲအသံနဲ႔အတူေခါင္းပါပူသြားလို႔လွည့္ႀကည့္လိုက္
ေတာ့ မမႀကီး။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေဆာ္လိုက္တာ ဒင္းကိုး။အႀကီးဆိုၿပီးပါဝါအားကိုးနဲ႕အႏုိင္က်င္႔တယ္။
ငၿပဴးကၿပဲေသးတယ္၊ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒိ႒ိတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လူေတြ႕စာေမးပြဲေၿဖရေတာ့မယ္။ေက်ာပိုးအိတ္ထဲအိပ္မက္ေတြထိုးႀကိတ္ထည္႕။
ေနာက္ေမေမမသိေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ဆံုး မာဘိုလိုၿမင္း႐ိုင္းေလးပါအပါေခၚရေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္မသြားခင္ဘႀကီးရဲ႔အာေဘာ္ကိုအံႀကိတ္ျပီးနားေထာင္ခဲ့ရေသးတယ္။ သတင္းဆိုရင္လည္းပိတ္ထားလို႕ရေသးရဲ႔။ခုေတာ့ဒီနား႐ြက္ပါတာကို က်ိန္ဆဲရမလိုလို။
ကၽြန္ေတာ္မသြားခင္ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြၿပံဳးေနၿပန္ၿပီ။
ခါခ်ၪ္ေကာင္ကိုအားေပးတဲ့အၿပံဳး......

Thursday, March 26, 2009

ပ်က္သုၪ္းနယ္ေျမတစ္ခု၏အေတးြစမ်ား

ရိတ္သိမ္းစရာသီးနွံနတၳိနဲ႔
ေသြ႕ေျခာက္အက္ကြဲေနတဲ့
တစ္ခ်ိန္ကစိမ္းလန္းဖူတဲ့လယ္ယာေျမအတြက္
ေတာင္ယာသမားေတြြ
ေရစင္ဖ်န္းပက္ေပးဖို႕ေမၽွာ္လင့္ဆဲ။

ႏႇလံုးေသြးေႂကြျပဳန္းမတတ္
ငိုေႂကြးခဲ့ရတဲ့မိခင္ေတြ၊
ေနာက္ထပ္က်စရာမ်က္ရည္ပါေျခာက္ခန္းသြားတဲ့အခါ
ႏႇစ္သိမ့္ဖို့အတြက္
မာသာထရီစာေတာင္ေရစင္ကိုတမ္းတလို႕။

သင္ခန္းစာေတြမ်က္ကြယ္ျပဳလိုက္ရလို႕
ပညာငတ္မြတ္ေနတဲ့ဦးေႏွာက္ေတြအတြက္
ေက်ာင္းအိုႀကီးေတာင္
ေရစင္ကိုငံ့လင့္လို႕။

ပညာတတ္လူကုံထန္ေတ ြြလက္တည့္စမ္းသမၽွ
အစြန္းအထင္းေတြ
ဖ်က္မရတဲ့အခါ
ေအာက္ေျခကလူတန္းစားလည္း
ေရစင္ကိုေတာင္းတလို႕။

လခေျပစာေပၚကိန္းဂဏန္းဗလာနဲ႕
စကၠဴစုတ္နဲ႕တန္ဖိုးျခင္းညီမၽွခ်ိန္
ကၽြမ္းေလာင္လာတဲ့အတၱမီးျငွိမ္းသတ္ဖို႕
ေဖာင္တိန္ကိုင္လူတန္းစားေတြ
ေရစင္အတြက္ဆုေတာင္းလို႕။

လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္စုႏွစ္ေတြဆီ၊
႐ုပ္ႂကြင္းျဖစ္က်န္ခဲ့တဲ့၊
ခမ္းနာသိုက္ျမိဳက္မႈေတြအစား
အရိပ္တေစၧေတြျပည့္ေနတဲ့ကုန္တိုက္ေတြလည္း
ေရစင္ကိုေမၽွာ္လင့္လို႕။

ျမိဳ့ျပအဂၤါရပ္ေတြေသဆုံးသြားခဲ့ျပီ။

အနာဂတ္အိပ္မက္ေတြလြင့္ေပ်ာက္သြားခဲ့ျပီ.........

ကေလးေတြရဲ့ရယ္သံေတြဆိတ္သုၪ္းသြားခဲ့ျပီ..........

ခ်စ္ခြန္းဖလွယ္သံေတြပါးလၽွသြားခဲ့ျပီ.............

ငါတို႕ေတြအဆံုးသတ္ျပီလား..............

ငါတို႕ေတြနစ္ျမဳပ္ျပီလား...............

ဒီကပ္ဆိုးႀကီးထဲ႐ွင္သန္ဖို႕
ကံကအမိန္႕ခ်ခဲ့တာလား...........

ေယ႐ႈရဲ႕ေသြးနဲ႕ခမ္းနားေနတဲ့ဖန္ခြက္ကိုခဏဖယ္ျပီး
ျ၁ည္သူတို့ရဲ႕
တစ္ခုတည္းေသာေတာင္းဆိုသံကို
သင္ဝတ္မျပဳခင္ႂကားပါေစ။

Friday, March 20, 2009

For me

မရီလိုက္ပါန႔ဲလား မမရယ္….

က်ေနာ္က ခင္ဗ်ားေလွာင္ရယ္သံေတြကိုေတာင္

ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္လို တယုတယခိုတြဲ….

ေ၀းရေတာ့မယ့္ေန႔မတိုင္ခင္အထိ ဆြဲဆန္႔ထားခ်င္ခဲ့တာပါ။

ဒီေတာ့…
. . .



က်ေနာ္ဟာ ခင္ဗ်ားမ်က္၀န္းေတြကစြန္႔ပစ္လို
က္တဲ့

ေဘးထြက္ပစၥည္းတစ္မ်ိဳးပါ။

အဲဒီလိုခပ္ရိုင္းရိုင္းအၾကည့္ေတြထဲ

အငံု႔စိတ္တေပြ႔တပိုက္နဲ႔ က်ေနာ္ နာလန္မထူႏိုင္ဘူး။

အခုတေလာ… ၾကယ္ေတြ ခဏခဏေၾကြတယ္။

မရီလိုက္ပါန႔ဲလား မမရယ္….

က်ေနာ္က ခင္ဗ်ားေလွာင္ရယ္သံေတြကိုေတာင္

ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္လို တယုတယခိုတြဲ….

ေ၀းရေတာ့မယ့္ေန႔မတိုင္ခင္အထိ ဆြဲဆန္႔ထားခ်င္ခဲ့တာပါ။

ဒီေတာ့… ေလွာင္သလိုမရီပါနဲ႔လား မမရယ္။

ခုတေလာ…. ၾကယ္ေတြကလည္း ေၾကြလြန္းလွတယ္။

က်ေနာ္ ခပ္ေစာေစာကတည္းက

မမရဲ႕စိတ္ကူးေတြေနာက္ လိုက္ၾကည့္သင့္ခဲ့ပါရ႕ဲ။

က်ေနာ္ ဂစ္တာတီးျပရင္ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနားေထာင္ေနတတ္တိုင္း….

က်ေနာ္ ဂ်စ္ကန္ကန္ေနရင္ ေခါင္းပုတ္ႏွစ္သိမ့္တတ္တိုင္း…

ဘယ္မိုးေကာင္းကင္မွ ၿပိဳမက်ႏုိင္ဘူးလို႔

ခပ္ရူးရူးယံုၾကည္ခဲ့ဖူးတဲ့ေကာင္ပါ။

ဘာလို႔မ်ား ၾကယ္ေတြခဏခဏ ေၾကြေနပါလိမ့္။

မမရဲ႕ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္လိုက္တာနဲ

က်ေနာ့္ရဲ႕စိတ္ဟာ ေသးႏံု႔ႏုနယ္သြား….

ခင္ဗ်ားအတြက္ က်ေနာ္က မီးခြက္ေစာင့္ဘီလူးျဖစ္ခဲ့တာလား

ရီမုကြန္ထရိုးလ္မလိုေအာင္သိတတ္တဲ့ စက္ရုပ္ျဖစ္ခဲ့တာလား

တဆိတ္ေလာက္ေျပာခဲ့ေပးပါ မမ။

က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ သိခ်င္..ၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ။

ခုတေလာေလ… ၾကယ္ေတြကလည္း ေၾကြႏုိင္လြန္းလွ…..

မမရယ္…. ဘာလု႔ိမ်ား……

ခုတေလာ….. ၾကယ္ေတြ ခဏခဏေၾကြက်…..

က်ေနာ္က မမျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့အထိ…..

ခုတေလာ…. ၾကယ္ေတြ ေၾကြ… ေၾကြက်….

မမရဲ႕ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ က်ေနာ္က….

ခုတေလာ…. ခဏခဏ ၾကယ္ေတြေၾကြေနခ့ဲၾက…..

မမဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ မမလႊဲဖယ္ပစ္လုိက္တဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္အရပ္ကို…..

က်ေနာ့္အေပၚ……

ခုတေလာ…. ၾကယ္ေတြ.. ခဏခဏ ေၾကြ…တယ္

ခဏခဏ…. က်ေနာ္နဲ႔ ၾကယ္ေတြ….

ခုတေလာ……. ေၾကြတယ္….

ခုတေလာ….. ခဏၿပီးခဏကို.. ၾကယ္ေတြ ေၾကြတယ္။ ။

Go On and Go Free


What ever you wanna decide
You've got your own choice
I won't bound you
I won't beg you
You've got your right
What ever you decide,
I will delight.
All I have to do is to accept.
But remember that
I won't hesitate for you
Even I have to die for you
I will delight to do accept that pain
But, whatever you wish
Your wish is my command.
I dare to sacrifice for you.
If you feel tired,
you can rest on my heart branch.
It is just a branch, not a cage for you.
You've got the freedom in your hand.
Spread your wings and fly around the world.
Until you want to fold your wings.
I will be waiting ,with my open arms

Wednesday, March 18, 2009

Monday, March 16, 2009

မေရရာျခင္းမ်ား

ငါစုိက္ပိ်ဳးခဲ့တဲ့အိပ္မက္သစ္ပင္
ွွွွွဒီရင္ဘတ္ထဲေပါ္္္္က္္ထြြြ္္က္မတတ္
အျမစ္ေတြကုတ္တြယ္ေနခဲ့တာေတာင္
ရွင္သန္္လာမယ္္
ငါမေျပာရဲ။
နင္နင္္းျဖတ္္္ဖုိ႔႕
ငါ႔႕ႏႇလုံံးေသြးနဲဲ႕သန္႕စင္ေစခ႕ဲဲတ႕ဲဲဲ
ဒီအနာဂတ္
နင္ေလႇ်ာက္္လွမး္မယ္
ငါမေျပာရဲဲ။
လာခဲ႕၊ဝင္ခ႕ဲ၊တီးခတ္လွည္႕
လူသားဆန္္ျခင္းအပုိင္းအစေတြနဲ႕
ထုဆစ္ထားတ့ဲဲင့ါ့ရ႕ဲဂစ္တာ
ေတးတပုုဒ္လား၊ကိ်န္စာလား
ငါမသိိခ့ဲဲ။
မေသခ်ာျခင္း၊မေရရာျခင္း
အေမွာင္ထုုုထဲ
ညရဲ႕အရိပ္ေတြကုိုဆဲြဆန႕္ရင္္း
ေမွ်ာ္လင႕့္ခ်က္္အလင္းတစက္ေတာင္္
ဖမ္းမဆုုပ္ဝံ့ဘူး။
ကိ်ိန္စာသင႔္ေန႕ေတြ
ြအဆိပ္သင႕္ညေတြ
တရိရိိပုပ္သုိးေနတ႕ဲမနကျ္္ဖန္ေတြ
ေပ်ာက္္္ဆုံးေနတ႕ဲဲကာရံံေတြထဲ
ဘဝေတြကမေရရာခ႕ဲ။

Saturday, March 14, 2009

The visitor


I came from darkness,
Just to threat your dirty little secrets.
At night ,I'm a knight.
I will be wandering in the shade of darkness
Looking for someone, who must be at my side.
I fly and try to reach you.
I try to deny what I spy on you.
It's been such a long journey
Rushing to you ,crossing thousands of miles,
just to see your smile.
You'll be composing about sunlight,
How they shine for you.
But for me is nothing but my hell bride.
I just wanna give you fantastic tour,
Where no one ever dare to enter.
I just wanna show you how wonderful is the darkness.
I wish you'll be ready before the dawn break.
I will let you hug by mist at night,
let you shine by the twinkling stars.
I am wondering that how bright are your eyes,
under the starry sky.
But tonight I am still lonely.
Cuz, you are still reaching out of my hands.
There's nowhere you can hide from me.
I am at every corner as soon as the darkness came,
gazing at your shadows at the windows.
Don't try to stab my back , Honey
Cuz I'm already dead.
Honey, take it easy
No one else can surpass the power of death.

Sunday, March 8, 2009

Thoughts from dry counting time

A farmer is needing the holy water,
To let it wet the cracked land
Where no more crops and paddy to harvest.

Mother Tresa is needing the holy water,
To let it drink the mothers
when no more tears to cry.

The old school is needing the holy water,
To let it wet on starving brains
When no more people are working out on lectures.

Low lives are needing the holy water,
To let it rain on those aristocrat
When their sins can't be wash.


White collars are needing the holy water,
To slain the devils in their souls
When the pay rolls change to pay dirt.

Emptied stores are needing the holy water,
To refresh the old memories of splendid decades,
When there's only haunting shadows left.

The civilization features have gone.
The handsome salaries have gone.
Future dreams have gone.
Children' laughter have gone.
Couples' pillow talks have gone.

Are we ending?
Are we downing?

You have been driven us this far
just to leave in these days.

Think about it while you sipping a glass of wine,
Listen to the sounds of prey, before Sunday.